Strona dla rodziców, którzy pragną dbać o dobre relacje ze swoimi dziećmi, aktywnie spędzają z nimi czas i czerpią z tego radość
Tag: ciekawość
Po co Ty właściwie blogujesz?
Masz jakiś zysk z tego Twojego bloga?
Chce Ci się tak siedzieć i pisać?
Masz jakiś cel w tym Twoim blogowaniu?
Ktoś to w ogóle czyta?
Każdy z nas – blogerów zapewne choć raz w swojej “blogerskiej karierze” usłyszał podobne pytanie.
Wychodząc naprzeciw wszystkim ciekawskim i zaciekawionym odpowiadam – bloguję dla pięciu eF 🙂
A jakie to eF? A takie:
Czy wiesz, że pięć minut nie zawsze trwa tak samo długo? I wcale nie chodzi o subiektywne odczucie upływającego czasu, ale o obiektywny pomiar?
A czy wiesz, że żele antybakteryjne mają podobne działanie, jak antybiotyki i stosowanie ich w nadmiarze jest szkodliwe?
Albo, że żyjemy w ciągłym ruchu za sprawą wciąż przesuwających się kontynentów?
Wiesz, że jesteśmy kawałkami gwiazd?
A może znasz odpowiedź na pytanie: czy mgła to woda w stanie ciekłym, gazowym a może stałym?
Te i inne zagadnienia porusza w swojej ciekawej książce Tomasz Rożek, znany dziennikarz, fizyk i popularyzator nauki.
Polecam ją wszystkim dociekliwym obserwatorom, małym i dużym, którzy chcą wiedzieć więcej na temat otaczającego ich świata i nie boją się pytać.
W książce znajdziemy następujące zagadnienia:
Znaleźliśmy się niespodziewanie w nowej dla nas sytuacji. Nagle zostaliśmy objęci kwarantanną (na razie zdecydowana większość z nas dobrowolną) a naszym zadaniem jest ograniczyć ilość wyjść z domu i spotykanych codziennie ludzi.
Zostały pozamykane żłobki, przedszkola i szkoły, wiele sklepów, imprez i innych miejsc, gdzie zwykle gromadzi się tłum ludzi. Wiele osób podjęło prace zdalnie.
My – dorośli wiemy dlaczego tak jest. Dobrowolna kwarantanna i ograniczenie kontaktu z ludźmi ma zapobiec rozprzestrzenianiu się koronawirusa, który rozprzestrzenia się w bardzo szybko, zagrażając życiu i zdrowiu wielu ludzi.
Trudniej jest to wytłumaczyć dzieciom. A one również przeżywają tę sytuację i zastanawiają się dlaczego nie mogą wychodzić z domu. Zastanawiają się, dlaczego nie mogą bawią się z ulubioną koleżanką, z którą przecież bawili się codziennie i dlaczego zapowiadana od dawna wizyta ulubionego kuzyna się nie odbędzie.
Dziecko chce wiedzieć. A jeśli nie wie, szuka samo odpowiedzi albo zaczyna wyobrażać sobie różne rzeczy. Dzieci słyszą. Słyszą rozmowy między dorosłymi albo reportera, którego pełen emocji głos płynie z telewizora. Niektóre dzieci mogą się bać, na przykład o swoją babcię. Niektóre mogą bawić się w zwalczanie wirusów. Niezależnie od tego, w jakim są wieku i jak przeżywają tę trudną dla wszystkich sytuację trzeba z nimi rozmawiać i opowiedzieć im na wszystkie pytania, wyjaśnić wątpliwości.
Jak to robić?
