Potrafię liczyć do ośmiu, a Ty 🙂 ?
Kilka lat temu, jako szkolny psycholog stworzyłam projekt, którego celem było zbadanie poczucia wartości u dzieci oraz jego wzmocnienie.
Każde dziecko miało do wykonania zadanie polegające na odrysowaniu swojej dłoni. Następnie na każdym palcu miało napisać lub narysować jedną swoją pozytywną cechę, którą w sobie lubi. Czyli w sumie pięć.
Czy wiecie jak wiele trudności ćwiczenie to sprawiało dzieciom? Większość z nich nie miała pojęcia, co to jest cecha, a pozytywna, to już w ogóle!
I wcale im się nie dziwię, przynajmniej co do tego drugiego.
Jest to bowiem trudne zadanie, o czym się przekonałam, kiedy postanowiłam wziąć udział w akcji, która nazywa się #umiem_liczyc_do_8, a której celem jest spojrzenie na siebie łagodnym i pozytywnym okiem i napisanie 8 cech, które w sobie lubię.
A po co?
Po to, by odczarować trochę świat pełen krytyki, negatywizmu i hejtu i przyjrzeć się bardziej jego dobrej, pozytywnej stronie a przede wszystkim docenić siebie.
To lubię w sobie:
Macierzyństwo.
Bardzo lubię być mamą. To jedno z fajniejszych doświadczeń, jakie przytrafiły mi się w życiu. Dzięki niemu nabyłam tak wiele różnorakich umiejętności, których nigdy bym się po sobie nie spodziewała, jak odwaga, cierpliwość i pokonywanie własnych ograniczeń. Bez wątpienia jestem teraz bogatsza a moje dni nigdy nie są nudne.
Przyjaźń.
Jestem prawdziwym przyjacielem. Może to potwierdzić moja najlepsza przyjaciółka, która jest nią od 25 lat a nasza przyjaźń przetrwała próbę czasu i odległości. Potrafię wysłuchać, pogłaskać, wspierać, jak trzeba potrząsnąć i dotrzymać tajemnicy. Ale nie zawsze tak było. To cechy do których dojrzałam.
Piękno.
Lubię piękno. Lubię odwiedzać urokliwe miejsca i czerpać stamtąd inspiracje. Lubię otaczać się pięknymi przedmiotami i sprawiać, by piękna była przestrzeń wokół mnie. Nie jest to łatwe, kiedy dzielimy podwórko z bliskimi dla których piękno ma inne znaczenie.
Przyroda.
Nic tak nie dodaje mi energii, jak obcowanie wśród przyrody, najchętniej w lesie lub w górach. Dawniej zdobywałam wielkie szczyty, teraz mniejsze, ale z maluszkiem na placach lub przy boku. Mam nadzieję, że choć jednej a moich latorośli zaszczepię miłość do gór.
Radość.
Lubię swoje poczucie humoru. Lubię się śmiać, kiedy z zapartym tchem oglądam dobrą komedię lub w spontanicznym tańcu w rytmach ulubionej muzyki. Codzienne zdarzenia są również źródłem mojej radości.
Wrażliwość.
Bycie wrażliwym wcale nie jest łatwe. Wrażliwi ludzie są bardzo przejęci losem innych, nie mogą przejść obojętnie obok krzywdy i niezmiernie łatwo się wzruszają. Starają się pomóc każdemu, komu są w stanie. Ale ja lubię w sobie tą cechę.
Dobroć.
No cóż….tu bywa różnie, ponieważ zdarzają się sytuacje, kiedy wcale nie mam ochoty być dobra i nie jestem. Ale częściej jestem – ulegam, odpuszczam, godzę się, wspieram i pomagam. Stawiam potrzeby kogoś przed moimi. Ale potrafię też być dobra dla siebie.
Słowo pisane.
Uwielbiam czytać książki. Obok słuchania muzyki i chodzenia po górach to jedna z moich pasji. Nic mnie tak nie odpręża, jak dobra powieść, czytana przy kominku, która pochłonęła mnie bez reszty. I nic nie daje takiej satysfakcji, jak zdobycie nowej wiedzy zawartej w czytanej książce.
To już koniec. Policzyłam do ośmiu, choć jak się zorientowałam, parę dodatkowych cech wpadło między wersami.
Zapraszam i Ciebie do zabawy. Czy potrafisz policzyć do 8 i podać osiem cech, które w sobie lubisz?
Podziel się z nami w komentarzu ?
Super pomysł ! Niesamowite ze istanija ludzie którzy robią w szkoła takie akcje z własnej inicjatywy .
Chyba przeprowadzę taka akcje w swoim domku 🙂
Moje cechy to
Pracowitość, Twórczość, Miłość, Dobroć, Wrażliwość, Pozytywna energia, Inicjatywa akcji pomagające innym.
Pracowitość, sumienność, Uczciwość, poczucie humoru, dystans do siebie, opiekuńczość, cierpliwość, wrażliwość na krzywdę innych 🙂 Ciekawy wpis, dzisiaj przerobię z synami 🙂
<3 !Cieszę się że wzięłaś w niej udział <3 naprawdę fajny tekst!
Tak sobie myślę…skoro za dzieciaka mamy problem z powiedzeniem o naszych dobrych cechach, skoro na co dzień słyszymy, że nie można się przechwalać to jak w dorosłym życiu znaleźć te cechy?